Autisme beschrijft een gebrek aan wederkerigheid in de sociale omgang. Het is een ontwikkelingsstoornis, die de normale ontwikkeling belemmert.

Criteria voor diagnostiek volgens 299.00 DSM-5

A. Blijvende tekorten in sociale communicatie en interactie, die niet verklaard kunnen worden door ontwikkelingsachterstand, en die in allerlei situaties blijken, te weten

- tekorten in sociaal-emotionele wederkerigheid

- tekorten in het voor sociale omgang gebruikelijke non-verbale communicatieve gedrag

- tekorten in aangaan, onderhouden en begrijpen van relaties

B. Door herhaling gekenmerkte gedragspatronen, beperkte interesses en beperkte activiteiten ( HBB); deze doen zich voor in allerlei situaties. Ze blijken uit de volgende vier tekorten waarvan er tenminste twee bij het kind waargenomen moeten worden om de diagnose te kunnen stellen:

-herhaling en stereotypie in motorisch gedrag, spreken, gebruik van voorwerpen

-overmatig en star vasthouden aan routines

-geritualiseerde patronen van verbaal of non-verbaal gedrag

-zeer beperkte, gefixeerde belangstellingen die opvallen door hun intensiteit en onderwerp

-over- of onder reageren op zintuiglijke waarnemingen of ongewone aandacht voor zintuiglijk waarneembare aspecten van de omgeving

C. De verschijnselen zijn aanwezig vanaf de vroegste kindertijd (maar worden soms pas later onderkend)

D. De verschijnselen veroorzaken klinisch relevante verstoring van het huidige functioneren in sociale of andere belangrijke levensgebieden

E. De stoornissen worden niet beter verklaard uit intelligentiestoornis of globale ontwikkelingsachterstand en de sociale communicatie moet minder zijn dan past bij het cognitieve niveau van het kind.

Referentie

1. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. 5th ed. Arlington, VA: American Psychiatric Association; 2013.