Hypothyreoïdie is een aandoening waarbij de schildklier niet in staat is voldoende schildklier hormoon te produceren. De belangrijkste taak van het schildklier hormoon is het onderhouden van het energie metbolisme (het effectieve gebruik van calorieën). Als gevolg, zijn de verschijnselen een langzaam metabolisme. 

De verschijnselen wisselen per leeftijd, geslacht en andere factoren. Meest voorkomend zijn:

Vermoeidheid; zwakte; gewichtstoename; verminderde lengtegroei bij kinderen; dik en droog haar; haarverlies; droge ruwe huis; niet tegen koude kunnen; spierkrampen en spierpijn; obstipatie; depressie; snelle irritatie en geheugen verlies.

De oorzaak van hypothyreoïdie zijn verschillende  aangeboren afwijking, een autoimmuun ziekte, als deel van een chronische aandoening zoals Down Syndroom and Turner Syndroom. In deze laatste aandoeningen met een verhoogd risico hypothyreoïdie zijn de verschijnselen soms moeilijk te herkennen. 

Vanwege de grote variatie en vaak weinig specifieke presentaties wordt hypothyreoïdie gedefinieerd door een te hoge thyroid-stimulating hormoon (TSH) concentratieen vrije thyroxine concentraties onder de referentiewaade. 

Behandeling met Levothyroxine juist voorgeschreven, ingenomen op de lege maag, is de eerste keuze van behandeling. 

Reference:

Layal Chaker, et al. Hypothyroidism Lancet. 2017 September 23; 390(10101): 1550–1562. doi:10.1016/S0140-6736(17)30703-1